Bazen behin, habia egin zuen herrixka bitxi bat, mendixka eta baso zurrunbiloak. Hamlet poto plano honetan, jai denboraldian zehar izandako beste edozeinek ez bezala. Urtero, neguko elurrak paisaia besarkada zuri leun eta zurian sartu ahala, herriak elkartuko ziren Gabonetako izpiritua ospatzeko.
Herri honetako aduana estimatzaile ugarien artean opariak trukatzea zen, maitasunaren eta borondate onaren keinu bat, emaileek bai hartzaileei. Tradizio honen muinean esanahi paregabea izan zuen elementu berezi bat jarri zuen: paperezko ardoaren ontziak pertsonalizatutako poltsak.
Gabonetako opari poltsa eder hauek ardo botilak eramateko itsasontziak baino gehiago ziren: berotasun, eskuzabaltasun eta izpirituaren sinboloak ziren. Xehetasunarekin arreta eta arretaz landua, poltsa bakoitza jai-diseinuekin eta patroi korapilatsuekin apainduta zegoen, opari opari bakoitzari dotorezia ukitu bat gehituz.
Herritarrei datozen jaietarako prestatutakoak, paperezko ontzi poltsak bilatu zituzten arretaz aukeratutako ardo botilak osatzeko. Arratsalde aberatsak izan ote ziren, arratsalde atseginak izan ziren suteak edo zuri-emazteekin topaketa zurientzat, poltsek oporretako oporrei ukitu ezin hobea eman zieten.
Baina poltsa hauek apaingarriak baino gehiago ziren, praktikoak ere izan ziren. Paperezko material sendoz eginda, Botila preziatuentzako babesa eskaini zioten barrutik habiatuta, helmugetara modu seguruan eta estiloan iritsi direla ziurtatuz. Eta haien diseinu pertsonalizagarriekin, poltsek herritarrek beren opariei ukitu pertsonal bat gehitzeko aukera ematen zieten, opari bakoitza hartzitako pertsona bezain berezia izan dadin.
Egunak laburragoak ziren eta airea aurrea hartuta, herriak ilusioz jo zuen bizilagunek opariak trukatu eta denboraldiko poza partekatu zuten bitartean. Eta azken elur malutak erori ziren eta Yule-ren azken agiriak baxua erretzen zirenean, paperezko ardoaren ontziratzeko poltsak egiazko izpiritu gisa zeuden Gabonetako izpirituarentzat, maitasunaren, maitasunaren eta komunitatearen izpiritua.